Współczesne wyzwania nowej ekonomii społecznej
Paweł Mikołajczak
Waldemar Czternasty
Uniwersytet Ekonomiczny w Poznaniu
DOI: 10.26366/PTE.ZG.2017.113
Download (pdf)
Cytowanie: Mikołajczak, P. i Czternasty, W. (2017). Współczesne wyzwania nowej ekonomii społecznej. Zeszyty Naukowe Polskiego Towarzystwa Ekonomicznego w Zielonej Górze, 4(7), 237-249.
KODY JEL: L30, L31, L38, L39Powstały w dziewiętnastym wieku termin „ekonomia społeczna” odnoszony był do obszaru aktywności publicznej nie będącej w gestii sektora prywatnego ani publicznego. Jego podmioty realizowały działalność gospodarczą wiążącą się nie tylko z maksymalizacją zysku, ale także z realizacją celów o charakterze społecznym. Eksponowaną w krajach unijnych „nową ekonomię społeczną” łączyć przede wszystkim należy z zewnętrznym oddziaływaniem jej podmiotów odzwierciedlonym m.in. ich aktywności na rzecz korzyści osiąganych przez społeczności lokalne czy też środowiska marginalizowane, pozostające poza organizacją; jest ona wyrazem prowadzenia polityki społecznej znajdującej swoje odbicie w zwiększonej odpowiedzialności nie tylko aktywistów, ale i pracodawców. W artykule przyjęto wiodącą hipotezę badawczą wskazującą, iż nowa ekonomia społeczna, poprzez reprezentujące ją podmioty jest w stanie łagodzić zawodności ekonomiczno-społeczne. Stąd też uwzględnione zostanie m.in. jej zaangażowanie w ograniczaniu zawodności rynku i państwa generujące patologie społeczne, w rozwoju społeczeństwa obywatelskiego i kształtowaniu demokratycznych postaw na szczeblu makro i mikro. Zarazem w artykule wyeksponowane będą współczesne dylematy wybranych podmiotów ekonomii społecznej powstające w relacjach przyjętych przez nie konstytutywnych zasad versus możliwości ich rozwoju w rozwiniętej gospodarce rynkowej. Szczególnie skoncentrowane zostaną one na idei ich działania, możliwościach zaspokajania potrzeb kapitałowych, generowania przedsiębiorczości i konkurencyjności a także na wskazaniu kierunków zmian w ich organizacji.
Słowa kluczowe: ekonomia społeczna, podmioty ekonomii społecznej, finansowanie, rozwójContemporary challenges of the new social economy
The term „social economy” arose in the nineteenth century and was used to describe the area of public activity not under the responsibility of the private sector or the public. Its actors pursue economic activity involving not just the maximization of profit, but also the implementation of social goals. In EU countries a „new social economy” should be connected primarily with the external impact of its players, reflected among others in activity for the benefit achieved by local communities or the environment outside of the organization. It is an expression of social policy reflected in an increased responsibility of not only activists, but also employers. The article assumes a leading research hypothesis indicating that the new social economy, through the entities representing it, is able to mitigate economic and social failures resulting from phenomena and processes which characterize market economies, regardless of the scale and form of their manifestation. Hence, among others, this article takes into account the social economy’s commitment to reducing market failures and stategenerated social pathologies in the development of civil societies and the formation of democratic attitudes at the macro and micro levels. At the same time, the article exposes some contemporary dilemmas of social economic entities which arise in relation to accepted constructive policies; versus their development in a developed market economy. In particular, this paper will focus on the idea of the actions of the social economy, its capabilities to meet capital needs, generate entrepreneurship and competitiveness as well as to indicate the direction of changes in an organization.
Key words: social economy, social economy entities, financing, developmentPanel redakcyjny
Umożliwia przesyłanie artykułów naukowych
oraz ich recenzowanie i redagowanie.